Ne zormuş seni sevmek... Bir sıcak gülüş, bir içten dokunuş, bir samimi itiraf ne kadar uzakmış senin için.
Ne yapsam olmuyor! Ne versem yetmiyor sana. Aşk senin için hayatta gerekli en son şey. Bu yüzden sana sunduğum ne varsa aşk adına, yetersiz, anlamsız ve nafile...
Öyle farklı yerlerden bakıyoruz ki hayata ben sadece seni görüyorum, sense benden başka herkesi. Çok uzak bir dünyada sadece kendini anlamaya çalışarak, farkedemiyorsun bile sana sunduklarımı.
Senin özlemlerin başka, senin isteklerin bencil, aşk senin imkansızın. Sevmek senin en büyük korkun. Sevdikçe eksilirim sanıyorsun, oysa her sevda yeniler bir yüreği.
Ve aşk bu hayatın en ölümsüz gerçeğidir sevdiğim. Kaçarsan hesap sorar duyguların. Kimse değil, sen üzülürsün en çok... Yılların ardından, yüreğine katamadığın yüreklerin acısı sardığında ruhunu artık senin için çarpan bir kalbin yokluğuyla başbaşa kalırsın ve o zaman hissedeceğin kızgınlıkla kendini asla affedemezsin.
Bu yüzden artık vazgeç korkularından ve bir kez olsun özgürlüğü yalnızlıkta aradığın için sana kırgın yüreğini dinle... Gerekirse aşka esir ol ama özgürlük adına kimsesiz bırakma yüreğini. Kimsesizlik esaretten daha ağır gelir sevdiğim...